A-G

A foliadiña de hoxe

mañán ha de ser sonada,

ela que si e que non

a min non me importa nada. Ms.1 

A miña Manoeliña

xa ma pideu un canteiro,

téñolle a palabra dada

a un muchacho* mariñeiro. Ms.1

A muller de tío Mateu

xirómeno meu teu un buratiño

que llo fixo o tío Mateu

xirómeno meu con un garabulliño. CH

A raíz do toxo verde

é moi mala de arrancar,

os amores de algún día

son moi malos de olvidar. BS

A Rianxo, Rianxo,

que hai boas mozas,

moreniñas e guapas

e moi graciosas. CH

A San Xoán de Buía

mira o que foron armar,

que tiña unha muller morta

debaixo do seu altar. Ms.1

A túa porta meniña,

á túa porta hai lama;

bótalle retrama* verde,

bótalle verde retrama.* BS

A Virxen da Guadalupe,

descalza pola ribeira

en manguiñas de camisa,

parece unha rianxeira. BS

A Virxen de Guadalupe

era a miña madriña,

recorcio para miña nai

que boa comadre tiña. CH

A Virxen de Guadalupe

non hai virxen como ela,

igual navega por mar

que peregrina por terra. CH

a) A  Virxe de Guadalupe

que a fixo moreniña,

foi a raíña do Sol

que entrou pola ventaniña*. CH

b) A Virxe de Guadalupe

quen a puxo moreniña,

foi a raiola do sol

que entrou pola ventaniña*. CH

c) A Virxen de Guadalupe

quen a fixo moreniña?

raio do sol que entra

pola súa ventaniña*.

A Virxen de Guadalupe

ten a casiña no Campo

e chámanlle Moreniña

os bons fillos de Rianxo. CH

A Virxen de Guadalupe

quen a puxo moreniña,

foi a raiola do sol

que entrou pola ventaniña*. CH

A Virxen de Guadalupe

velaí vai pola ribeira,

en manguiñas de camisa

parece unha rianxeira. CH

Ai! o carballo da portela,

ai! ten a folla revirada,

ai! que lla revirou o vento,

ai! unha mañá de xiada. BT

Ai! quen che anduriña fora,

anduriña da outra banda,

que o meu amor un suspiro

no piquiño lle levara. BS

Alá no medio do mar
un barco rebalancea[1],
unha peña* requebranta,
amor firme falsea. Ms.3

Alá ven Nosa Señora

andando pola ribeira,

trai as perniñas ao aire

parece unha rianxeira. BOUZA BREY 1

Aldeia de Atalaia

rodeada de loureiros,

non a pasean casados

que a pasean solteiros. BOUZA BREY 1

Aldeíña de Burés,

aldea de moita lama,

prenden os amores nela

como o salgueiro na lama. RV

Algún día fustes miña

agora véñoche a ver,

véñoche a decir meniña

si queres volver a ser. Ms.1

Amor que xa fostes meu

tíñache ganas de ver,

queríache preguntar

se queres volver a ser. Ms.1

Anque miña nai é probe

e teu pai un vinculeiro,

inda ti non es o galo

que cante no meu poleiro. BS

Apañei berberechos

na beiriña do mar,

aseinos na lareira

e comeunos o can. CH

Araño, meu Araniño!

Na parroquia do Araño

teño todo meu cariño. BOUZA BREY 1

Arreda loureiro verde,

deixa crarear a lúa;

si* non vexo os meus amores,

non vexo cousa ningunha. BS

Arrimeime a un pino verde,

pensei que me consolaba,

o pino como era verde

en vez de cantar choraba. Ms.2

As mociñas de hoxe en día,

non é unha que son todas,
poñen dous pares de medias
para ter as pernas gordas. Ms.3

As mozas de Pontevedra
moito lles gusta bailar,
solteiriñas e casadas van,
todas van, todas van. XG

As neniñas de Rianxo

pagan as rendas ó cuco,

eu como son rianxeira...

tócalle o pito, Farruco! BOUZA BREY 1

As rapazas de Buía

todas son unhas veletas*,

por un vaso de viño

deixan apalpar as tetas. RV

[1] Rebalancear: v. tr. Pôr uma cousa de tal jeito que pese igualmente aos dous lados, como a balança no fiel. Colher uma cousa na mão e calcular o peso sem necessidade de balança. www.estraviz.org